Problem z trawnikiem? Jest rozwiązanie!

W każdym ogrodzie znajdą się miejsca, gdzie utrzymanie soczyście zielonej powierzchni trawnika…

W każdym ogrodzie znajdą się miejsca, gdzie utrzymanie soczyście zielonej powierzchni trawnika może okazać się bardzo trudne. Zwykle w miejscach bardzo nasłonecznionych i suchych, obrzeżach rabat oraz partiach działki pod okapem drzew oraz dużych krzewów trawa rośnie dość słabo i nie stanowi właściwego elementu dekoracyjnego.

W takiej sytuacji przychodzą z pomocą rośliny okrywowe, które w krótkim czasie zadarniają całą powierzchnię, tworząc nie tylko bardzo dekoracyjny element ogrodu, ale także żywą ściółkę zapobiegającą przesychaniu gleby oraz nadmiernemu rozwojowi chwastów.

Dobór gatunków oraz odmian roślin o takim przeznaczeniu w ogrodzie warto oprzeć na warunkach jakie panują na obszarze, który chcemy nimi obsadzić. Zupełnie inne rośliny będą szybko się rozrastały w cieniu, na wilgotnej i żyznej glebie, niż w miejscach ocienionych ale o przesychającym podłożu. Również w pełnym słońcu, na suchej glebie, wybór gatunków będzie inny niż do obsadzania terenu nasłonecznionego, lecz o umiarkowanej wilgotności podłoża, utrzymującej się przez cały okres wegetacyjny.

Mając do zagospodarowania cieniste, wilgotne miejsca, można pokusić się o stworzenie kompozycji z kilku gatunków okrywowych, charakterystycznych dla leśnego runa. Kępki kopytnika pospolitego (Asarum europaeum), o owalnych błyszczących liściach, przeplatane długimi pędami ułudki wiosennej (Omphalodes verna) o lazurowych kwiatach, a także odmiany jasnoty plamistej (Lamium maculatum) oraz gajowca żółtego (Galeobdolon luteum), o barwnych blaszkach liściowych, stworzą atrakcyjne przez cały sezon kobierce, rozjaśniające miejsca w cienistych zakamarkach ogrodu. Również gęsty dywan zimozielonych liści bluszczu pospolitego (Hedera helix) i runianki japońskiej (Pachysandra terminalis) może być z powodzeniem wykorzystany do zakrywania dużych połaci ocienionego terenu. Bardzo ciekawy wydaje się pomysł zagospodarowania wilgotnych cienistych miejsc przez posadzenie w nich różnych gatunków oraz odmian paproci, które wniosą do ogrodu delikatne piękno koronkowych liści.

Próbując stworzyć gęsty kobierzec z roślin ozdobnych na stanowisku ocienionym, lecz o niedużej wilgotności gleby, można wybierać spośród wielu odmian ogrodowych miodunki plamistej (Pulmonaria officinalis), brunery szerokolistnej (Brunnera macrophylla), nazywanej powszechnie kaukaską niezapominajką, wcześniej wspomnianych odmian jasnoty plamistej i gajowca żółtego (Galeobdolon luteum) oraz pragnii syberyjskiej (Waldsteinia ternata) i fiołków motylkowatych (Viola sororia) o atrakcyjnych białych kwiatach. W takich miejscach można także pokusić się o uprawę wielu wiosennych gatunków bulwiastych, korzystających z wilgoci zgromadzonej w glebie po roztopach śniegu. Zawilce gajowe (Anemone nemorosa), zawilec żółty (Anemone ranunculoides), ziarnopłony wiosenne (Ficaria verna) oraz kokorycz pusta (Corydalis cava) to tylko niektóre z tych gatunków, które zdobią ogród do końca maja, potem szybko zapadając w stan spoczynku by obudzić się dopiero w kolejnym sezonie.

Równie duże wyzwanie stanowi zagospodarowanie gleb suchych, kwaśnych, położonych w pełnym słońcu. Na takim terenie można przy odrobinie trudu przygotować dużą powierzchnię wrzosowiska lub łąkę ziołową z niewielkim udziałem innych kwitnących bylin. Wrzosy oraz wrzośce znakomicie rozwijają się nawet na bardzo ubogich glebach pod warunkiem, że są one bardzo przepuszczalne i kwaśne. Rośliny, sadzone w odstępach 30 cm, w ciągu dwóch sezonów utworzą zwarty kobierzec, wybuchający każdej jesieni ogromną liczbą kwitnących pędów. Sadząc na wrzosowisku także wrzośce, będzie można cieszyć się barwnym widowiskiem również wczesną wiosną, kiedy kwitnących roślin jest niewiele.

Jeśli zamiast kwitnących wrzosów właściciele działki chcieliby cieszyć się przez cały sezon przyjemnym aromatem ziół oraz widokiem owadów chętnie odwiedzających ogród, warto skomponować na wyznaczonym terenie unikalne założenie roślinne złożone z macierzanek (Thymus sp.), dostępnych w wielu formach różniących się zapachem oraz barwą liści, aromatycznych odmian lebiodki pospolitej (Origanum vulgare), powszechnie nazywanej oregano, niskich gatunków bylicy (Artemisia sp.), uzupełnionych pięknie kwitnącymi goździkami kropkowanymi (Dianthus deltoides), zawciągiem nadmorskim (Armeria maritima) oraz jasieńcem trwałym (Jasione laevis) o niebieskich główkach kwiatów.

źródło: poradnikogrodniczy.pl